About the Institutions

ສປປ ລາວ ເປັນປະເທດທີ່ມີຄວາມຫລາກຫຼາຍທາງດ້ານຊົນເຜົ່າ ແລະ ພາສາຊຶ່ງທາງດ້ານຊົນເຜົ່າແລ້ວ ຖືວ່າລາວເປັນປະເທດທີ່ມີຊົນເຜົ່າຫລາກຫຼາຍທີ່ສຸດໃນເຂດອາຊີຕາວັນອອກສ່ຽງໄຕ້. ພົນລະເມືອງ ລາວບໍ່ ພຽງແຕ່ມີຄວາມຫລາກຫຼາຍທາງດ້ານຊົນເຜົ່າ ເທົ່ານັ້ນແຕ່ຫາກຍັງມີຄວາມຫລາກຫຼາຍທາງ ດ້ານວັດທະນະທຳ ແລະ ພາສານຳອີກດ້ວຍ. ນອກນັ້ນກໍ່ຍັງມີຄວາມຫລາກຫຼາຍໃນຄວາມສາມາດ ປັບຕົນເອງເຂົ້າກັບສະພາບແວດລ້ອມທຳມະຊາດ ແລະ ສັງຄົມໃນພື້ນທີ່ອາໄສ ແລະ ລະບົບວິທີການ ດຳລົງຊີວິດຂອງຕົນທີ່ປະກອບໄປດ້ວຍການລ່າເນື້ອ ແລະ ການເກັບກ່ຽວລວມໄປເຖິງຮູບແບບຕ່າງໆ ຂອງ ການປູກຝັງໃນພື້ນທີ່ເນີນສູງ ແລະ ການປູກເຂົ້າໃນພື້ນທີ່ທົ່ງພຽງ. ເພາະສະນັ້ນ, ເພື່ອຈະເຂົ້າໃຈ ລະອຽດເລິກເຊິ່ງເຖິງຄຸນລັກສະນະເສດຖະກິດ-ສັງຄົມຫຼາຍຢ່າງທີ່ໄດ້ອະທິບາຍຢູ່ໃນປື້ມແຜນທີ່ນີ້ ໃຫ້ເຂົ້າໃຈໄດ້ກໍ່ຕໍ່ເມື່ອວ່າພວກເຮົາສາມາດນຳເອົາຄຸນລັກສະນະດັ່ງກ່າວໄປ ສອດສານ ແລະ ເຊື່ອມໂຍງ ກັບກຸ່ມຊົນເຜົ່າ ແລະ ສາດສະໜາຂອງເຂົາເຈົ້າ.ການຈັດປະເພດຊົນເຜົ່າໃນ ສປປ ລາວ ຖືເປັນວຽກງານທີ່ມີຄວາມທ້າທາຍຢ່າງຍິ່ງ ແລະ ຈະຕ້ອງໄດ້ ຜ່ານການສົນທະນາກັນຫລາຍຫລົບຫຼາຍຕ່າວຢ່າງຍືດຍາວໃນບັນດານັກຮຽນຮູ້ປັນຍາຊົນທີ່ມີຄວາມ ຮອບຮູ້ທັງຫຼາຍ. ໃນເບື້ອງຕົ້ນ, ເພິ່ນໄດ້ຈັດແບ່ງພົນລະເມືອງລາວຢ່າງເປັນທາງການອອກເປັນສາມ ປະກຸ່ມຄົນອີງຕາມໝວດພາສາ ແລະ ທີ່ຕັ້ງຄື: ລາວລຸ່ມ, ລາວເທິງ ແລະ ລາວສູງ. ເຖິງຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ເພື່ອສະທ້ອນໃຫ້ ເຫັນໄດ້ເລິກເຊິ່ງລັກສະນະອັນສະຫຼັບສັບຊ້ອນຂອງຄວາມຫລາກຫຼາຍທາງດ້ານ ວັດທະນະທຳຂອງ ປະເທດ, ແຜນທີ່ໆ ໄດ້ນຳມາສະເໜີຢູ່ໃນປື້ມແຜນທີ່ຄັ້ງນີ້ຈຶ່ງໄດ້ສ້າງຂຶ້ນໂດຍສອດ ຄ່ອງກັບການກຳນົດທາງດ້ານໝວດພາສາ. ຂັ້ນທຳອິດ, ແຜນທີ່ໄດ້ສະແດງ ແລະ ອະທິບາຍກ່ຽວກັບສີ່ ກຸ່ມຊົນເຜົ່າຈັດແບ່ງຕາມໝວດພາສາ ແລະ ຈາກນັ້ນແຜນທີ່ກໍ່ໄດ້ສະແດງໃຫ້ເຫັນຊົນເຜົ່າກຸ່ມຍ່ອຍຕາມ ໝວດພາສາ ຫຼື ປະເພດເຜົ່າຍ່ອຍຕາມໝວດພາສາຈຳນວນສິບເຜົ່າ. ລາຍລະອຽດການຈັດປະເພດ ເຜົ່າຍ່ອຍເຫຼົ່ານີ້ໄດ້ອະທິບາຍໄວ້ຢູ່ໃນໜ້າຕໍ່ໄປ. ຕາຕະລາງ 6 ຂ້າງລຸ່ມນີ້ສະແດງໃຫ້ເຫັນພາບລວມ ຂອງການຈັດປະເພດເຜົ່າຍ່ອຍດັ່ງກ່າວ ແລະ ສາຍພົວພັນເຜົ່າກັບກຸ່ມເຜົ່າທີ່ຜ່ານການຮັບ ຮູ້ຢ່າງເປັນ ທາງ ການຈາກສູນກາງແນວລາວສ້າງຊາດ.