About the Institutions

ການຍົກຍ້າຍເຂົ້າບ້ານແມ່ນສະແດງໃຫ້ເຫັນຢູ່ບອ່ນວ່າມີຄົນມາພັກອາໃສຢູ່ພາຍໃນບ້ານໃດບ້ານໜຶ່ງ ໃນຊວ່ງໄລຍະເວລາ 12 ເດືອນ ກອ່ນການສຳຫລວດພົນລະເມືອງ ແລະ ທີ່ຢູ່ອາໃສແຫ່ງຊາດ. ເມື່ອເບິ່ງ ແຜນທີ່ນີ້ແລ້ວພວກເຮົາຄວນຄຳນຶ່ງວ່າໂດຍທົ່ວໄປແລ້ວ ອັດຕາສ່ວນຂອງການຍົກຍ້າຍອອກແມ່ນສູງກວ່າການຍົກຍ້າຍເຂົ້າຢູ່ໃນລະດັບທົ່ວປະເທດ ແລະ ລະດັບຂອງເມືອງສ່ວນໃຫ່ຍ. ແຜນທີ່ C.2 ສະແດງໃຫ້ເຫັນກໍລະນີຍົກເວັ້ນຂອງທ່າອ່ຽງທົ່ວໄປ. ໃນຂະນະດຽວກັນນັ້ນພວກເຮົາກໍ່ສາມາດເຫັນວ່າ ອັດຕາການຍົກຍ້າຍເຂົ້າບ້ານທຳມະດາແລ້ວແມ່ນມີຂ້ອນຂ້າງຕ່ຳ ແລະ ອັດຕາສ່ວນນັ້ນແມ່ນຕ່ຳກວ່າ 1% ໃນຂົງເຂດສວ່ນໃຫຍ່. ມັນເປັນສິ່ງທີ່ໜ້າສົນໃຈທີ່ຈະຕ້ອງໄດ້ສັງເກດເບິ່ງຢູ່ທີ່ຂໍ້ຍົກເວັ້ນເພື່ອໄປ ສົມທຽບໃສ່ກັບກົດເກນທົ່ວໆໄປ. ເຖີງຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ພວກເຮົາຄວນຄຳນຶ່ງວ່າຢູ່ໃນລະດັບຂັ້ນບ້ານຂະໜາດຂອງຕົວຢ່າງແມ່ນນ້ອຍທີ່ສຸດ ແລະ ດັ່ງນັ້ນ ພວກເຮົາຕ້ອງມະມັດລະວັງຕໍ່ກັບອັດຕາສ່ວນທີ່ສູງຢູ່ໃນບ້ານທີ່ມີຄວາມໂດດດ່ຽວ. ໃນອີກດ້ານໜຶ່ງ, ຜູ້ອ່ານຄວນເບິ່ງ ສຳລັບກຸ່ມຂອງບ້ານທີ່ປະກົດມີ ອັດຕາສວ່ນການຍົກຍ້າຍເຂົ້າບ້ານສູງ ເຊິ່ງມັນເປັນຕົວຊີ້ແຈງທີ່ໜ້າເຊື່ອຖືໄດ້ເພື່ອນຳມາສະແດງໃຫ້ເຫັນເຖິງປະກົດການຂອງຂະບວນການທີ່ສຳຄັນດັ່ງກ່າວ.
ຮູບແບບຄືດັ່ງນີ້ສາມາດພົບເຫັນໄດ້ໃນເຂດທາງພາກເໜືອສຸດຂອງແຂວງບໍ່ແກ້ວ, ຕາມເຂດທາງ ພາກກາງຂອງແຂວງອຸດົມໄຊ ແລະ ແຂວງຫຼວງພະບາງ, ໃກ້ກັບປາກອູ, ບອ່ນທີ່ມີອັດຕາການຍົກຍ້າຍ ເຂົ້າບ້ານ ໂດຍທົ່ວໄປແລ້ວ ແມ່ນມີຫຼາຍກວ່າ 3%. ເຊັ່ນດຽວກັນກັບການປະກົດການຈິງແມ່ນສາມາດ ພົບເຫັນໄດ້ໃນເຂດພາກໄຕ້ຂອງແຂວງຊຽງຂວາງ, ຊຶ່ງແຕ່ກອ່ນແມ່ນເປັນເຂດພິເສດໄຊສົມບູນ ແລະ ໃນເຂດທາງ ພາກກາງຂອງແຂວງຈຳປາສັກ.
ເຫັນໄດ້ຢ່າງຈະແຈ້ງວ່າ, ໃນນະຄອນຫລວງວຽງຈັນ ແລະ ແຂວງວຽງຈັນມີການຍົກຍ້າຍເຂົ້າຂອງ ປະຊາກອນໃນເກືອບທຸກໆພື້ນທີ່ ແລະ ມີອັດຕາສ່ວນທີ່ສູງ ຍ້ອນເຫດຜົນທີ່ມີຄວາມຈະເລີນຮຸ່ງເຮືອງ ແລະ ເປັນເຂດທີ່ມີການລົງທຶນຢ່າງກວ້າງຂວາງໃນພື້ນທີ່ເຫຼົ່ານັ້ນ.